Nauka czytania – lekcja I : „Cały czas wygrywam”, czyli wprowadzenie sylaby „KA”

Zaproponowana przeze mnie metoda (sposób) nauki czytania (ewentualnie pisania) jest przeznaczona dla dzieci szkolnych, znających litery. Mój eksperyment nauki czytania z Kacprem musi uwzględnić modyfikacje dla wieku 3,5 lat. Najważniejsza zmiana polega na rezygnacji z pisania, dłuższym utrwalaniu wprowadzanych sylab i korzystaniu tylko z wielkich liter.

Filmik pierwszy naszej nauki obejmuje poziom zerowy, tj. Globalne odczytywanie wyrazu, stanowiącego podstawę wyłonienia pierwszej sylaby otwartej z samogłoską „a”. 

Zaproponowany Kacprowi wyraz jest jego imieniem. Wybierając go, złamałam własną zasadę o tym, by wyrazy dzielić poprzez rozbicie grupy spółgłoskowej. Imię „Kacper” powinnam zatem podzielić jako Kac – per i wówczas żadna sylaba nie nadawałaby się do wykorzystania z pierwszym etapie naszej nauki. Nagięłam zatem swoją zasadę, wiedząc, jak ważne jest imię dla mojego syna. Z imienia „Kacper” wyłoniłam potrzebną mi sylabę „ka”.

Kacper nie po raz pierwszy widział swoje imię. Szybko przeszliśmy do etapu kolejnego: Sylaby otwarte z samogłoską „a” . I tutaj zostaniemy na bardzo długo;) W pierwszym odcinku uczyliśmy się sylaby „KA”. Pisanie po kaszy mannie oraz zastosowanie wierszyka przy zapamiętywaniu – w tym przypadku sylaby – zaczerpnęłam z Metody Dobrego Startu. Marta Bogdanowicz wykorzystywała wierszyki przy nauce liter. Mnie zależało na całej sylabie, wymyśliłam zatem odpowiedni wierszyk do osiągnięcia swoich celów. Rysowanie palcem po sylabie „KA” z równoczesnym mówieniem wierszyka: „Ka ka ka ka ka ka kaczka dziś katar ma” (jeden ruch = jedna sylaba) ćwiczy koordynację wzrokowo – ruchowo – słuchową, pomaga w mechanicznym zapamiętaniu kształtu liter wraz z prawidłowym kierunkiem ich pisania, kształci analizę sylabową (mówimy sylabami) i – pomaga w zapamiętaniu owej sylaby „KA”, która sponsorowała dzisiejszy odcinek;)

Wierszyk drugi ma powiązać sylabę z wyobrażeniem potworka i drabiny i służy zapamiętaniu naszego „KA”: